Χτες πήραμε όλοι μυρωδιά το νέο Facebook app για iPhone & iPad. Το είδα, το κατέβασα, το επεξεργάστηκα και την γκρίνια μου θα την πω. Γιατί με τα γλυκόλογα δεν τα πάω καλά και anyway με πρόλαβαν και τα είπαν όλα οι άλλοι. Διαβάστε όλο το άρθρο >>
"Μην την βλέπεις έτσι αυτήν, γεροντοκόρη είναι, έχει ένα παιδί εξώγαμο, δε μάθαμε μέχρι τώρα ποιος είναι ο πατέρας, και τις νύχτες βγαίνει μέχρι αργά. Ένας θεός ξέρει τι όργια κάνει. Πώς να στεριώσει έτσι σπίτι; Στην εκκλησία δεν έρχεται ποτέ, μάλλον κάτι τρέχει με τον παπά. Και δεν τα λέω εγώ αυτά, όοοχι-όοοχι, εμένα δε μου πέφτει λόγος, οι κακές οι γλώσσες τα λένε παιδί μου!" αυτά τα λόγια -ή παρόμοια με αυτά- λίγο πολύ σίγουρα τα έχετε πει ή τα έχετε σκεφτεί (εκτός αν είστε και σεις αθώα, παρθένα, αγνά παιδιά του "Θεού"). Η κουτσομπόλα του χωριού δεν βρίσκεται σε ένα παράλληλο σύμπαν πια, αλλά στο timeline σου, στο μικρό χωριό που μόνος/η δημιουργείς συνειδητά στο Facebook. Και όχι, δεν είσαι καθόλου αθώος.
Είσαι για διακοπές, το Facebook προφίλ σου έχει μεταμορφωθεί σε beach bar club και οι φωτογραφίες με τα τραγούδια ανεβαίνουν η μια πίσω απ' την άλλη. "Ωραία, πολύ ωραία!". Οι συνεργάτες σου ξέρουν πως μέσα απ΄το συνολάκι στο γραφείο είσαι γεμάτη/ος tattoo, πίνεις σαν να μην υπάρχει αύριο, φιλιέσαι με γομάρια και γκόμενες, χορεύεις έξαλλα πάνω στα bar και κοιμάσαι στα πεζοδρόμια. Στο 4ο Challenge του Away.gr τα κείμενα ασχολούνται με τις διακοπές. Ο δικός μου άθλος είναι να σας συμβουλέψω τι να μην μοιράζεστε online από τις διακοπές σας. Ελπίζω να μην πληγωθείτε... πολύ! Διαβάστε όλο το άρθρο >>
Φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι με ρωτάνε τελευταία τι θα γράψω. Σκέφτομαι μερικά δευτερόλεπτα και παγώνω γιατί εκτός από το ότι δεν γράφω γιατί τρέχω -μεταφορικά και κυριολεκτικά αυτό-, όταν βρεθώ μπροστά στον υπολογιστή -και θέλω να γράψω- τα δάχτυλά μου δε σέρνονται στα πλήκτρα, κουμπιά ή ότι άλλο θες πες το. Νιώθω παράλυτη, έχω βαρεθεί τις αναπαραγωγές περιεχομένου και το πιο βασικό είναι πως μου λείπουν οι ιστορίες. Ιστορίες σαν αυτές των παραμυθιών που όλοι μεγαλώσαμε, αυτές που πια έχουν μεταμορφωθεί σε animations. Διαβάστε όλο το άρθρο >>
Ξέρω πως είναι να ξυπνάς το πρωί, να φτιάχνεις παγωμένο καφέ, το αεράκι (από το air-condition έστω) να σου ξυπνά το δέρμα, να έχεις σημάδια από το μαγίο, να φοράς κάτι ελαφρύ και να φεύγεις από το σπίτι γεμάτος/η όρεξη για να καταλήξεις στο γραφείο, για δουλειά, μέχρι αργά το βράδυ επειδή είναι Δευτέρα και όχι πια Κυριακή. Ξέρω πως είναι να λαχταράς, να ανυπομονείς και να ψιλοτρελένεσαι για τις διακοπές σου. Στο 4ο Challenge του Away.gr αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με μια λέξη ιερή, τις διακοπές. Και, δεν πιστεύω κάποιος να γέλασε με το "ιερή".
Είμαστε σχεδόν απόλυτοι πως στα εγκαίνια οποιασδήποτε επιχείρησης θα βρεθούμε αντιμέτωποι με ίδιες ή παρόμοιες ενέργειες π.χ. κόβουμε κορδέλα, κάποιος άφωνος τραγουδάει σαχλαμαρίτσες, χαμογελάμε όλοι λες και έχουμε κάνει πλαστικές, παίρνουμε ένα δωράκι και περιμένουμε μια έκπληξη που είναι τις περισσότερες φορές χλιαρή. Το Asiatage, αποφάσισε να κάνει κάτι...διαφορετικό. Με μια λέξη, crowdsourcing!
Όταν η ιατρική συναντά τους φοιτητές, σημαίνει διάβασμα, διάβασμα και ...διάβασμα! Όταν το mobile συναντά την ιατρική, την διαφήμιση, και τους ειδικευόμενους, σημαίνει Mobile Medic. Στο post που ακολουθεί, ο συνδυασμός της σύνδεσης των πιο πάνω παραγόντων πέτυχε. Διαβάστε όλο το άρθρο >>
Καταλαβαίνω πως πολλοί έχετε βαρεθεί τα συνέδρια που ξεφυτρώνουν το ένα μετά το άλλο, επαναλαμβάνονται όλο και πιο συχνά μέσα στο χρόνο και μερικά είναι -δυστυχώς- μέτρια. Καταλαβαίνω επίσης πως κάποιοι ενώ θέλουν να παρακολουθούν συνέδρια, δεν το κάνουν εξαιτίας του κόστους, της συμμετοχής και του περιεχομένου. Τέλος, καταλαβαίνω πως αν ένα συνέδριο είναι καλό -καλό όμως- σε αντικείμενο, ομιλητές, οργάνωση κ.ο.κ., είτε είναι σε ένα δωμάτιο 4Χ4, είτε είναι σε ένα τεράστιο θέατρο, live ή από μακριά θα το παρακολουθήσετε. Το How To Web είναι ένα από αυτά, γίνεται για 4η συνεχόμενη χρονιά, με παρουσία από 15 χώρες, 32 startups, 800 καλεσμένους και με κύριο άξονα την τεχνολογία. Με λίγα λόγια, σε ενδιαφέρει. Διαβάστε όλο το άρθρο >>
Δεν ξέρω ποια εταιρία άρχισε πρώτη, αλλά οι vending machines (μηχανές αυτόματης πώλησης) ξεφυτρώνουν σαν τα σαλιγκάρια η μια μετά την άλλη. Είδαμε την Coca-Cola να καλεί τον κόσμο να αγκαλιάσει την μηχανή, πίτσες να ετοιμάζονται με το πάτημα ενός κουμπιού, πατάτες να γίνονται πατατάκια μπροστά στα μάτια μας. Τώρα, τη σειρά πήρε το παγωμένο τσάι BOS. Αυτό δεν θέλει ου τε αγκαλιές ούτε κουμπιά, θέλει tweets. Διαβάστε όλο το άρθρο >>
Οι περισσότεροι στον digitalοκόσμο έχουν βαρεθεί τα flash mob. Αναμενόμενα, βαρετά, "όχι πάλι", χλιαρά ή καλούτσικα είναι μερικές λέξεις που χρησιμοποιούν για να τα χαρακτηρίσουν. Τους καταλαβαίνω, αλλά αν ένα flash mob είναι καλό, πραγματικά καλό, τότε όλοι, ακόμη και οι γκρινιάρηδες, αφιερώνουν 2 λεπτά για να το δουν. Το FM στο post αυτό, αξίζει τα δύο λεπτά σας. Διαβάστε όλο το άρθρο >>
