[Review] Medal of Honor: Airborne

Είναι γνωστή η πολιτική ετών της EA να δημιουργεί πολλά franchise σε όλους τους ιδιαίτερα επιτυχημένους τίτλους της. Εξαίρεση στον κανόνα δεν θα μπορούσε φυσικά να αποτελέσει ούτε το Medal of Honor η οποία και καλωσόρισε και καινούργιο μέλος της τον περασμένο Οκτώβριο. Το παιχνίδι τοποθετείτε χρονικά, για ακόμα μια φορά, κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου και δεν θα σας προκαλέσει καμία έκπληξη μάλλον αν σας πούμε ότι ανήκετε στον συμμαχικό στρατό. Αυτή την φορά ωστόσο υπάρχει κάτι καινούργιο που μάλλον θα γλυτώσει το MoH Airborne από τον τίτλου του ‘Ακόμα ένα Fps χωρίς τίποτα καινούργιο'.

Ξεκινώντας το παιχνίδι παίρνετε τον ρόλο του αμερικανού Boyd Travers ο οποίος βγάζει τα λεφτά του ως μέλος της 82ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας, μια από τις πλέον θρυλικές μονάδες του Αμερικάνικου στρατού κατά τον ΒΠΠ. Η διαφορά των αλεξιπτωτιστών με σχεδόν όλες τις άλλες μονάδες του στρατού είναι ότι πολύ απλά θα σας στείλουν πολύ πίσω από τις γραμμές του εχθρού, με μοναδικές βοήθειες το όπλο και το ένστικτο επιβίωσης σας. Στην αρχή κάθε αποστολής θα υπάρχει αναλυτικό briefing όλης της ομάδας για τα στοιχεία που πρέπει να ξέρετε για την αποστολή σας, μέσα σε ένα ιδιαίτερα καλοδουλεμένο και προσεγμένο περιβάλλον γραφικών. Φυσικά και μπορείτε να στρέψετε αλλού την προσοχή σας, αλλά δεν σας το συνιστούμε μιας και οι πληροφορίες που θα σας δοθούν είναι πάντα ιδιαίτερα σημαντικές.

Ξεκινώντας την αποστολή σας θα έρθετε αντιμέτωποι με μεγάλη προσθήκη στον τίτλο. Πλέον επιλέγετε εσείς από πιο ακριβώς σημείο της πίστας θα ξεκινήσετε την προσπάθεια σας. Φυσικά και υπάρχουν σημεία τα οποία είναι περισσότερο ασφαλή μέσα στην πίστα, τα οποία και υποδεικνύονται με πράσινο καπνό. Μόλις φτάσετε με ασφάλεια στο έδαφος θα ξεκινήσει στην πραγματικότητα και η αποστολή σας. Όσο αφορά το gameplay αυτό κυμαίνεται τις περισσότερες φορές σε ικανοποιητικά επίπεδα. Η κινήσεις των υπολοίπων μελών της ομάδα είναι τις περισσότερες φορές καλά συγχρονισμένες. Θα διαπιστώσετε μάλιστα αρκετές φορές ότι τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας κινούνται με πολύ προσεγμένες κινήσεις και αφού έχουν καλύψει τα νότα τους πλήρως. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει ωστόσο και το ΑΙ των αντιπάλων σας. Όπως είναι φυσιολογικό η δυναμικότητα και το επίπεδο δυσκολίας κάθε αντιπάλου καθορίζεται σε σχέση με τον βαθμό του, έτσι οι υψηλόβαθμοι εχθροί είναι καλύτερα εκπαιδευμένοι, έχουν καλύτερα αντανακλαστικά και σας δημιουργούν φυσικά μεγαλύτερη ζημιά, ενώ είναι και σχετικά πιο δύσκολο να εξοντωθούν. Ακόμα μια προσθήκη, ιδιαίτερα χρήσιμη κατά την γνώμη μας, αφορά και το lean mode. To lean mode είναι η διαδικασία πλαγιάσματος του παίκτη κατά την μάχη, με σκοπό να πυροβολήσει όταν βρίσκεται μπροστά σε εμπόδιο. Η ΕΑ δημιούργησε έναν όμορφο τρόπο χειρισμού της συγκεκριμένης δυνατότητας καθώς όταν εστιάζεται αρκεί να πατήσετε το δεξί ή το αριστερό button του ποντικιού σας για να εκτελέσετε την λειτουργία, η οποία είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς σας επιτρέπει να καλύπτεστε πρακτικά κατά ένα μεγάλο ποσοστό κατά την ώρα της μάχης.

Το Airborne παρουσιάζει ωστόσο και αρκετά αρνητικά σημεία τα οποία και κόβουν τις οποίες υποψίες του τίτλου για υψηλές κριτικές. Καταρχάς η διαδραστικότητα του χώρου, η έστω η ανυπαρξία της, θυμίζει έντονα παιχνίδια εποχής PS2 και αρκετών χρόνων πίσω. Ο παίκτης δεν έχει την δυνατότητα να χρησιμοποιήσει στοιχεία του χώρου προς όφελος του ενώ το περιβάλλον είναι νεκρικά ήσυχο. Δεν μπορούμε να αποδεχθούμε ότι παιχνίδι το οποίο μεταξύ άλλων κυκλοφορεί σε κονσόλες τρίτης γενιάς δεν υπάρχει η αρμονική συμβίωση μάχης και χώρου. Ακόμα και τα δέντρα, τα οποία μερικές φορές θα σας φανούν ιδιαίτερα χρήσιμα καθώς θα σας καλύψουν επαρκώς από τα πυρά των αντιπάλων μοιάζουν ακούνητα, χωρίς καμία φυσικότητα. Ακόμα ένα αρνητικό στοιχείο έχει να κάνει με την ανισορροπία στο επίπεδο των βολών. Αν και οι δικές σας σφαίρες αρκετές φορές δεν θα φτάσουν τον στόχο τους οι αντίπαλοι όπως θα διαπιστώσετε και εσείς γνωρίζουν πολύ καλά από.. στόχο! Το συγκεκριμένο μειονέκτημα θα σας φέρει αρκετές φορές εκτεθειμένο απέναντι στα ξένα πηρά, ενώ μετά από ένα σημείο θα σας δημιουργήσει και ένα, δικαιολογημένο, αίσθημα αδικίας. Όσο αφορά το θέμα της.. ευστοχίας έλλειψη ρεαλισμού παρατηρείται και στο ότι δεν μπορείτε να τραυματίσετε ή να σκοτώσετε τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας σας, έστω και από ατύχημα. Τέλος το παιχνίδι σε όλη τους την διάρκεια στέλνει χωρίς διακοπή εχθρούς απέναντι σας, δείχνοντας ότι δεν υπάρχει ορισμένος αριθμός εχθρών ανά πίστα. με τελικό σκοπό να σας αναγκάσει να προχωρήσετε παρακάτω στην πίστα. Αυτή η ατέλεια ουσιαστικά εξανεμίζει τα όποια στρατηγικά σας σχέδια ήταν σχετικά με λειτουργίες snipping.

Βαθμολογία: 7/10

Αway.gr says: Γνωρίζαμε από την αρχή ότι το Airborne δεν επρόκειτο να επαναπροσδιορίσει τα Fps παιχνίδια. Η σημαντική προσθήκη του τίτλου δεν είναι φυσικά άλλη από την δυνατότητα που έχετε ως αλεξιπτωτιστής, το να ξεκινήσετε την πίστα από το σημείο της επιλογής σας. Πέρα αυτού ο τίτλος παρουσιάζει από άποψη γραφικών μια μεγάλη συνέπεια, εξαιτίας της EA, ενώ και ο ήχος κυμαίνεται σε αρκετά υψηλά επίπεδα. Η έλλειψη πάντως διαδραστικότητας μεταξύ παίκτη και περιβάλλοντος αλλά και μερικές αρκετά σημαντικές ατέλειες στο κομμάτι του gameplay δεν επιτρέπουν στον τίτλο να πρωταγωνιστήσει.

Είδος παιχνιδιού: Fps
Διαθέσιμο: PC (PS2, PS3, Wii, XBOX260)
Εκδότης: Electronic Arts
Ανάπτυξη: EA Games
Διάθεση: EA Hellas

Σχολιάστε >
κανένα σχόλιο
|
Κατηγορίες:

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.