Το WebSummit 2013 ολοκληρώθηκε πριν από 10 περίπου μέρες. Μαζί του, ολοκληρώθηκε και το Pioneers Festival που διεξαγόταν επίσης στις 30 και 31 Οκτώβρη, στην Βιέννη. Παρόλο που τα δύο events δεν σχετίζονται μεταξύ τους, έχουν πολλά κοινά σημεία με κυριότερο από αυτά το κοινό τους: το Ευρωπαϊκό startup οικοσύστημα.
Στη Βιέννη βρέθηκαν 2.500 άνθρωποι ενώ στο Δουβλίνο ο αντίστοιχος αριθμός ήταν τέσσερις φορές μεγαλύτερος, φτάνοντας τους 10.000. Τεράστιο νούμερο για μία Ευρώπη που πρακτικά αποτελείται από μια ντουζίνα μικρότερες αγορές και δεν είναι ενιαία όπως η Αμερική. Η αγορά όμως φαίνεται ακόμα μεγαλύτερη απ' ότι φανταζόμασταν αν αναλογιστούμε ότι σε λιγότερο από έναν μήνα διεξάγεται το LeWeb στο Παρίσι ενώ πριν από 15 μέρες διεξήχθη και το TechCrunch Hackathon στο Βερολίνο. Μερικούς μήνες πριν, τον Απρίλη, διοργανώθηκαν με διαφορά μόλις 1 ημέρας το The Next Web Conference στο Amsterdam και το NEXT Berlin.
Δες επίσης: Ένα Infographic Για Την Κατάσταση Της Επιχειρηματικότητας Στην Ελλάδα
Κανένας από τους διοργανωτές αυτών των συνεδρίων δεν μπαίνει στον κόπο να διοργανώσει ένα τεράστιο συνέδριο για να βγει χαμένος. Είτε άμεσα, είτε έμμεσα, κάτι έχει να κερδίσει. Και δεν μιλάμε μόνο για δόξα. Μιλάμε για χρήματα και μάλιστα πολλά. Τα εισιτήρια συνήθως ξεκινούν από τα 500-600€ και φτάνουν τα 2.000€. Ναι, δεν πληρώνουν όλοι. Υπάρχουν media partners, υπάρχουν νικητές διάφορων διαγωνισμών, υπάρχουν χορηγοί. Ακόμα όμως κι αν η συμμετοχή στο συνέδριο δεν κοστίσει κάτι, το να ταξιδέψεις από το ένα σημείο της Ευρώπης σε κάποιο άλλο, κοστίζει και προφανώς υπάρχει κοινό πρόθυμο να επενδύσει τα λεφτά του συμμετέχοντας σε αυτά τα συνέδρια.
Ζούμε σε μία παγκόσμια φούσκα που λέγεται διαδικτυακή επιχειρηματικότητα; Η μία άποψη λέει "ναι, το Instagram δεν κοστίζει 1 δισεκατομμύριο δολάρια". Η άλλη άποψη λέει "όχι, το Facebook αξίζει πολύ παραπάνω από 100 δισεκατομμύρια δολάρια". Ως συνήθως, σε αυτές τις περιπτώσεις, η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Για την ακρίβεια, βρίσκεται στο... 38%.
Ο Saul Klein, ανοίγοντας το WebSummit, μίλησε ξεκάθαρα για τις επενδυτικές εταιρείες και είπε ότι το 62% των χρημάτων που επενδύονται στην Ευρώπη, χάνονται. Ένα μεγάλο μέρος αυτού του 62% καταλήγει σε διοργανωτές συνεδρίων, σε αεροπορικές εταιρείες και σε ξενοδοχεία ανά τον κόσμο. Όμως, το 38% που περισσεύει, αρκεί όχι μόνο να χρηματοδοτήσει το "αποτυχημένο" 62%, αλλά και να αποφέρει τεράστια κέρδη σε όλους.
Οι πραγματικοί doers είναι λίγοι. Οι επενδυτές, οι διοργανωτές συνεδρίων, οι άνθρωποι των media και οι εκάστοτε χορηγοί, απλώς παρατηρούν τους startupers να δημιουργούν και "εκμεταλλεύονται" την υπεραξία που παράγεται. Κατά τη διάρκεια ενός fireside chat στη σκηνή του WebSummit, ρωτήθηκε ένας επενδυτής ποιος είναι ο μεγαλύτερος του φόβος. Η απάντηση του ήταν κυνική, σοκαριστική, αλλά βγαλμένη μέσα από την πραγματικότητα:
Να σταματήσουν να υπάρχουν startups.
Όλα αυτά τα συνέδρια, συντηρούν και γιγαντώνουν το momentum των startups. Πλέον πιστεύω ότι δεν μιλάμε για momentum των startups αλλά μιλάμε για μία ολόκληρη κουλτούρα και νοοτροπία που υφίσταται γύρω από τις startups. Ίσως να φταίει το γεγονός ότι οι startups πολλές φορές παρουσιάζονται ως εύκολο χρήμα ή ως επιτυχίες που έγιναν από τη μία μέρα στην άλλη.
Σίγουρα υπάρχουν κι αυτές οι περιπτώσεις και πιθανότατα ευθύνονται για το hype που έχει δημιουργηθεί. Μαζί με το hype όμως, αναπτύσσεται μία γενιά ανθρώπων που απενοχοποιεί την επιχειρηματικότητα και, κυρίως, προτίθεται να ρισκάρει πολύ περισσότερο, ακόμα κι αν γνωρίζει ότι οι πιθανότητες δεν είναι υπέρ της. Αυτό στην Ελλάδα συμβαίνει πολύ πιο αργά απ' ότι στο εξωτερικό, αλλά πιστεύω ότι αυτή η αλλαγή πραγματοποιείται σταδιακά και στη χώρα μας.
Θυμήσου: WebSummit 2013: Οι Startups Που Γνωρίσαμε
Πολλοί έχουν μπει στο χώρο της επιχειρηματικότητας και των startups γιατί "έχει λεφτά", αλλά κανένας από αυτούς τους τυχοδιώκτες δεν σκέφτεται ότι, ακόμα και στην αγορά που υπάρχει το Instagram του ενός δισεκατομμυρίου και του μηδενικού revenue, υπάρχουν startups που έχουν εξελιχθεί σε εταιρείες-κολοσσούς με τεράστια κέρδη που κάνουν το 1 δις να μοιάζει με ψίχουλα.
Το WebSummit, το Pioneers και όλα τα startup conferences συμβάλουν στη δημιουργία της κουλτούρας που προωθεί και επιβραβεύει τις βιώσιμες επιχειρήσεις. Πουθενά δεν ακούστηκε, ούτε στη Βιέννη, ούτε στο Δουβλίνο, η φράση "πούλα για να βγάλεις λεφτά". Οι ομιλητές μιλούσαν για sustainable business. Ο Enda Kenny, πρωθυπουργός της Ιρλανδίας, δεν σταμάτησε να ζητάει από τους startupers αλλά και τις μεγάλες εταιρείες να επενδύσουν στη Ιρλανδία. Ίσως μάλιστα να έγινε και γραφικός τόσες φορές που το ζήτησε αλλά έδειξε ότι αντιμετωπίζει τη χώρα του ως μία startup και κάνει ό,τι μπορεί για να είναι βιώσιμη σε βάθος χρόνου.
Αυτό το κλίμα και τις εμπειρίες τους, τα μεταφέρουν οι συμμετέχοντες σε offline όσο και σε online συζητήσεις χάρη στα social media. Οι δημοσιογράφοι και οι bloggers μιλούν με τις startups, τις παρατηρούν να εξελίσσονται και μοιράζονται με τους αναγνώστες τους όσα βλέπουν. Οι επενδυτές ψάχνουν τις νέες ιδέες, επενδύουν σε ανθρώπους και χρηματοδοτούν το σύστημα.
Ένα σύστημα που δείχνει να μεγαλώνει και να ενισχύεται όσο υπάρχουν βιώσιμες επιχειρήσεις όπως η Google, το Facebook, η Apple, το Amazon, η Microsoft και τα υπόλοιπα μεγαθήρια του διαδικτύου που πρόθυμα αγοράζουν κάθε λογής Instagram για 1 δισεκατομμύριο δολάρια.
Τόσο η ομάδα του away.gr, όσο κι εγώ προσωπικά, θέλουμε να ευχαριστήσουμε την Ericsson που μας υποστήριξε για την πραγματοποίηση του ταξιδιού μας στο WebSummit.