Είναι πλέον το απαραίτητο αξεσουάρ ανδρών και γυναικών, δε λείπει από κανενός τα χέρια, μας ακολουθεί παντού, στο σπίτι, στον καφέ, όταν εργαζόμαστε, ακόμη και όταν κοιμόμαστε και κάνει σχεδόν πάντα ό,τι του ζητήσουμε, χωρίς αντίρρηση.
Θαρρείς πως μιλούμε για το έτερον ήμισυ, ή για κάτι μη υπαρκτό για να είναι τόσο καλό, τόσο πιστό, αλλά δεν είναι τίποτα παραπάνω από το κινητό μας τηλέφωνο. Θεωρούμε πως είναι το πραγματικά "δεξί μας χέρι", ο καλύτερος βοηθός που εκτελεί εντολές όποτε του ζητήσουμε και μας υπακούει. Εντολές όπως: δείξε μου τις επαφές, άνοιξε το ημερολόγιο, βάλε ξυπνητήρι, στείλε το email, δείξε μου τα updates από τα social networks, βρες που είναι αυτή η διεύθυνση. Είναι όντως έτσι, ή μήπως όχι;
Αυτά σκεφτόμαστε εμείς για το κινητό μας, όμως στην πραγματικότητα, το smartphone μας λέει καθημερινά: φόρτισε με, συνέδεσε με σε Wi-Fi δίκτυο για να μπορώ να κατεβάσω δεδομένα, απάντησε σε αυτή την κλήση, διάβασε τα νέα email που ήρθαν, είσαι δίπλα στο αγαπημένο σου εστιατόριο, κάνε check-in.
Τελικά ποιος είναι το αφεντικό, εσύ ή το smartphone σου; Στη σχέση αυτή ποιος κάνει κουμάντο και ποιος στην πραγματικότητα εκτελεί εντολές; Μπορείς μακριά του περισσότερο από ότι εκείνο; To παρακάτω comic περιγράφει την πραγματικότητα.
[ via ]
Ειναι μια σχεση δουναι και λαβειν. Οπως σε καθε σχεση, υπαρχουν συμβιβασμοι, αμοιβαιες υποχρεωσεις, δικαιωματα και υποχωρησεις. Ετσι κι εδω, ο ενας δεν ζει χωρις τον αλλον :p
Mόνο που πρόκειται για σχέση ανθρώπου-μηχανής, οπότε όσο αμφίδρομη και αν είναι, το μεγαλύτερο πρόβλημα νομίζω το έχει ο άνθρωπος.
Εγώ φοβάμαι ότι τα κινητά τηλέφωνα έχουν εξελιχθεί τόσο πολύ που σε λίγο καιρό θα πάρει σάρκα και οστά αυτό που δείχνει το 2ο σκίτσο σε πιο έντονη μορφή όμως. Ίδωμεν