Ερευνητές από τα Los Alamos National Labs μπορούν να ανταλλάσσουν απόλυτα προστατευμένα δεδομένα εδώ και περίπου 2,5 χρόνια μεταξύ των υπολογιστών που βρίσκονται μέσα στο εργαστήριο.
Ένα από τα πλεονεκτήματα του κβαντικού Internet είναι η ασφάλεια που μπορεί να παρέχει στους χρήστες του. Αυτό οφείλεται σε μια ιδιότητα του qubit, το κβαντικό ανάλογο του bit, το οποίο αλλοιώνεται με την παραμικρή ανάγνωση του. Έτσι, όποιος αποφασίσει να παρακολουθήσει μια επικοινωνία, αναγκαστικά θα αφήσει ίχνη. Η σημερινή γενιά των συστημάτων που παρέχουν κρυπτογραφία σε κβαντικό επίπεδο έχουν ένα σημαντικό μειονέκτημα. Λειτουργούν πάνω σε μια μοναδική διαδρομή, από το Α στο Β, και αν για παράδειγμα θέλεις να στείλεις κάτι από το Α στο Γ θα χρειαστείς αναγκαστικά ένα διαφορετικό καλώδιο.
Στο εργαστήριο αυτό οι ερευνητές χρησιμοποιούν ένα κεντρικό σύστημα, το οποίο εκτελεί χρέη διακομιστή. Αυτό λαμβάνει τα qubits, τα μετατρέπει προσωρινά σε bits και τα στέλνει ξανά ως qubits προς τον τελικό τους προορισμό. Αν κάποιος καταφέρει να προστατεύσει αυτό το κεντρικό σύστημα, τότε όλο το δίκτυο παραμένει προστατευμένο.
Η ίδια λογική δε μπορεί να εφαρμοστεί βέβαια σε μεγάλη κλίμακα, αφού καθώς αυξάνεται ο αριθμός των συστημάτων του δικτύου, η δουλειά του κεντρικού συστήματος γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη. Για να το ξεπεράσουν αυτό οι ερευνητές έχουν δώσει σε κάθε κόμβο από έναν κβαντικό πομπό (π.χ. laser). Μόνο το κεντρικό σύστημα μπορεί να παραλαμβάνει κβαντικά μηνύματα, όμως κάθε άλλος κόμβος μπορεί να επικοινωνεί μαζί του στέλνοντας συμβατικά μηνύματα με την κλασική μέθοδο.
Αντίθετα με αυτό που έχουμε εδώ, ένα πλήρες κβαντικό Internet θα επιτρέπει την ασφαλή αποστολή δεδομένων από οποιοδήποτε κόμβο του δικτύου σε κάποιον άλλο. Ακόμα όμως και αυτό που έχουν πετύχει στο εργαστήριο αυτό είναι αρκετά σημαντική πρόοδος.