Ας υποθέσουμε ότι μπαίνουμε σε ένα παράλληλο σύμπαν και αποφασίζαμε να κάνουμε το Open Coffee Cyprus διαφορετικά από αυτό που είναι σήμερα: με απαρχαιωμένη λογική και αντί Open να ήταν Closed Coffee Cyprus. Θα ήταν όλα τραγικά διαφορετικά, πολύπλοκα, ρηχά και κραυγαλέα εύκολα. Για να δούμε πως θα ήταν!
Για αρχή, η ιδέα θα βασιζόταν σε μια στρατηγική που βολεύει κάποιους, λίγους θα έλεγα, εμένα πολύ πιθανό: θα ήταν closed. Στη συνάντηση του Closed Coffee Cyprus θα είχε χώρο μόνο η ελίτ, διαλεχτοί, εκλεκτοί για να εξυπηρετούν συμφέροντα δικά τους, δικά μου, των μεταξύ συντελεστών και παρευρισκόμενων. Όλοι οι υπόλοιποι «κοινοί θνητοί» θα είχαν πρόσβαση μόνο και αφού κάποιος τους μυούσε, αν είχαν το κατάλληλο προφίλ και φυσικά, τις κατάλληλες γνωριμίες.
Οι αποκλεισμένοι είτε θα διέρρεαν φήμες λαχτάρας, περιέργειας και θα λύσσαζαν για να μπουν, είτε θα διέρρεαν τις γνωστές παραπλανητικές σαχλαμάρες για μυστικιστικές συναντήσεις με θεωρίες συνομωσίας.
Στο κλειστό concept εκτός από τις γνωριμίες η κοινότητά θα αντλούσε δύναμη «από πάνω», απ’ την εξουσία. Όλα θα μπορούσαν να γίνουν με ένα τηλέφωνο, χορηγοί «να φαν κι κότες», δημοσιότητα, photobombing με προσωπικότητες θα κατέκλυζε το διαδίκτυο, κάποιος θα έσπρωχνε τα πράγματα, προνόμια και αμοιβαία ανταλλάγματα θα ικανοποιούσαν τις πιο απαιτητικές προτιμήσεις.
Εκτός αυτού - και χωρίς κανένα γλωσσοδέτη σε όσα γράφω - σημειώνεται πως το Cloced Coffee Cyprus θα περιλάμβανε ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, τις προσωπικές κρυφές ατζέντες και την αποκρυπτογράφησή τους. Σε αυτό το σημείο του θεσμού θα υπήρχε και το μεγαλύτερο σασπένς μιας και κάθε ατζέντα προϋποθέτει κλίκες, φιλαράκια, παζάρι, κλεψιές, υποσχέσεις, μαχαιριές πισώπλατα ή εξόφθαλμα και υψηλό-ιδιαίτερο-αυστηρό προσόν και ταλέντο στην προσποίηση.
Τέλος, στο closed concept οι ομιλητές θα επιλέγονταν με σκέψη, διακριτικότητα, επίπεδο, υπεροχή και φυσικά με ειδικό προνόμιο την αυτοπροβολή. Θα μιλούσαν οι «εμείς-και-μεις» ενώ με τέτοια συνταγή οι διοργανωτές (ναι, και εγώ) θα είχαν άπλετο χρόνο να ριζώσουν στη σκηνή αγκαλιά με το μικρόφωνο αραδιάζοντας μπερδεμένες λέξεις και κάμποσα «εγώ, εγώ, εγώ».
Και αν δεν είχαμε τον κόσμο που θα θέλαμε στις συναντήσεις (αν για κάποιον έχει νόημα να μετρά κεφάλια) τότε θα φέρναμε φίλους μας. Ο καθένας θα υπέθετε πως το μάντρωμα φίλων στην επίσημη του διάσταση θα ήταν ελκυστικό. Με δωρεάν ποτό και την παρέα σου όλα γίνονται ακόμα και εάν υπάρχουν ομιλητές, τραγούδια και χοροί.
Ευκολάκι.
Σήμερα, στην εποχή του crowd-sourcing της αμοιβαίας αλληλεγγύης της online κοινότητας, των έξυπνων startups, των open source συστημάτων, εταιρειών, πληροφορίας και περιεχομένου, το Closed Coffee Cyprus θα ήταν πριν αρχίσει νεκρό. Θα ήταν μια ρηχή, ψεύτικη, εύκολα αναλύσιμη αποτυχία. Γιατί αυτή η λογική έχει πεθάνει, μαζί της και η λέξη «CLOSED».
Την επιτυχία του Open Coffee Cyprus την έχει σημαδέψει και σφραγίσει η πρώτη του λέξη και όσοι την απαρτίζουν. Η κοινότητα δημιουργήθηκε, ζει, αναπτύσσεται, εξελίσσεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα με Grassroots συστατικά. Είναι η μοναδική πλατφόρμα η οποία αγκαζέ με τα αληθινά μέλη της τεχνολογικής κοινότητας συντονίζεται κάθε φορά και κινεί τα νήματα, παράγει αλλαγές, αλλάζει διαδικασίες. Στη σκηνή και τις θέσεις μας έχει χώρο όποιος πραγματικά - πραγματικά όμως- συνδέεται με τον Χ, Ψ, Ω τρόπο με την τεχνολογία. Οι ομιλητές επιλέγονται βάση του περιεχόμενου και της εμπειρίας τους, ενώ παράλληλα όλοι μπορούν να προτείνουν κάποιον ή αν έχουν μια ιδέα και θέλουν, να την παρουσιάσουν. Networking γίνεται κάθε φορά και περισσότερο με μηδέν κόστος για κανένα. Πρόσβαση σε εμάς, το περιεχόμενο, τις γνωριμίες δίνουμε σε όλους. Οι συναντήσεις είναι ζωντανές γιατί δεν βασίζονται στο profiling.
Μπορεί να μου βγαίνει κάθε φορά «η πίστη» για να στηθεί, όμως το Open Coffee Cyprus πετυχαίνει γιατί είναι αληθινό και όχι επιφανειακό ή στημένο. Και γι’ αυτό, την ευθύνη έχει η διοργάνωση και οι Open Coffeers, που –μα το Δια, είναι δύο αλληλένδετοι και αλληλοεξαρτώμενοι συντελεστές. Η ΜΤΝ δε στηρίζει την κοινότητα τυχαία. Το κάνει γιατί συμμερίζεται τις ίδιες αξίες. Όταν στήριξε το Open Coffee Cyprus αυτό δεν είχε καν γεννηθεί. Και το έκανε χωρίς να επέμβει στο περιεχόμενο, χωρίς να σκεφτεί το ρίσκο αποτυχίας, δεν θεώρησε πως είναι σπατάλη χρημάτων, πως είναι ανώφελο, χαζό, απώλεια πόρων, ή όπως αλλιώς θες πες το.
Δυσκολάκι. Όμως γίνεται.
Αν μπαίναμε σε ένα παράλληλο σύμπαν, πάλι Open Coffee Cyprus θα κάναμε.
[Editor's Note: Η Λυδία Ζαννέττου διοργανώνει το Open Coffee Cyprus]