Μαλλί στην τσίτα, το τσιγάρο κολλημένο στα χείλη και το γνωστό στυλ πάει περίπατο. Τέρμα ο μοναχικός Ιάπωνας πρωταγωνιστής με τον ακέραιο χαρακτήρα και τον αδιάφθορο κώδικα τιμής. Το Afro Samurai πλασάρει έναν καινούριο τύπο πολεμιστή, έναν μάγκα με Afro μαλλί (αφάνα). Ο πρωταγωνιστής μας έρχεται απ' ευθείας από τις σελίδες του ομωνύμου manga, όπως αρκετοί τίτλοι που έχουμε δει κατά καιρούς σε κονσόλες - αν και μια μεταφορά του Fullmetal Alchemist για PS3 θα ήταν ένα πιο εντυπωσιακό νέο.
Η ιστορία, αν και θα μπορούσε να είναι πιο ελεύθερη, έχει ως κεντρικό της στοιχείο την εκδίκηση. ΟAfro σε μικρή ηλικία παρακολούθησε την δολοφονία του πατέρα του και την κλοπή του headband με το νούμερο 1, το οποίο λέγεται ότι δίνει μεγάλη δύναμη στον κάτοχο του. Τώρα προσπαθεί να βρει τον δολοφόνο του πατέρα του, έχοντας στην κατοχή του το headband με τον αριθμό 2, που του δίνει την ευκαιρία να προκαλέσει αυτόν που έχει το νούμερο 1.
Ο Afro προσπαθεί να πάρει εκδίκηση, σκοτώνοντας τον δολοφόνο του πατέρα του. Για να τον πιάσει θα πλατσουρίσει στο αίμα των εκατοντάδων ninja, samurai (θηλυκών και αρσενικών), πολεμιστών που ξεπηδάνε κυριολεκτικά από διάφορα σημεία, πρόθυμων να τον σκοτώσουν ή να σκοτωθούν. Η ποσότητα των αντιπάλων που θα πρέπει να αντιμετωπίσετε αρκετές φορές είναι αρκετά μεγάλη και γρήγορα θα βρεθείτε με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο. Η στρατηγική που θα επιλέξετε δεν περιορίζεται σε 2-3 απλές κινήσεις. Μπορείτε να κάνετε μακροσκελή combos συνδυάζοντας 3 είδη επιθέσεων, με το animation της κάθε κίνησης να διαδέχεται ομαλά την προηγούμενη. Έχετε στην διάθεσή σας πάρα πολλά combos από μικρούς συνδυασμούς 2-3 κουμπιών μέχρι combos που φτάνουν και ξεπερνούν τα 10 hits. Όσο θα ανεβαίνει επίπεδα και θα μαζεύει collectibles, θα κερδίζει καινούρια combos.
Μπορείτε μάλιστα να τους εξοντώσετε χρησιμοποιώντας kicks, αν και δεν είναι τόσο εντυπωσιακές όπως η χρήση του σπαθιού με πιο γρήγορες επιθέσεις αλλά και με επιθέσεις με μεγαλύτερο βεληνεκές. Εκεί που η μάχη πραγματικά γίνεται τέχνη είναι όταν χρησιμοποιείτε το focus. Μια τεχνική που απαιτεί kills για να «γεμίσει», μπορεί να κάνει μια μάχη αρκετά εύκολη. Όταν ο Afro μπαίνει σε κατάσταση focus, όλα παίζουν σε slow motion, επιτρέποντας στον παίκτη να εκτελέσει μια επίθεση την φορά (όχι combo) με μεγαλύτερη ακρίβεια. Εδώ αντίθετα με τις κοινές επιθέσεις, ο παίκτης μπορεί να σκοτώσει έναν, ή πολλούς μαζί, αντίπαλο με ένα μόνο χτύπημα, αλλά αυτό βασίζεται στην τοποθέτηση και τον συγχρονισμό του παίκτη. Η γραφική αναπαράσταση είναι πολύ εντυπωσιακή, καθώς αφαιρούνται όλα τα χρώματα πλην του άσπρου και του μαύρου και ο Afro περιστοιχίζεται από γραμμές όπως στα comics. Αν το focus γεμίσει, ο Afro μπορεί να το χρησιμοποιήσει όλο, μπαίνοντας σε μια πιο ισχυρή κατάσταση, στην οποία όλες οι κινήσεις σας είναι θανατηφόρες. Βέβαια αυτό καταναλώνει όλη την ενέργεια (focus).
Ελλείψει του κλασσικού μετρητή ή οποιασδήποτε αναπαράστασης health bar, έχετε μόνο την μπλούζα του Afro για να καταλάβετε πόσο χάλια είναι. Με κάθε καινούρια μαχαιριά, φρέσκο αίμα θα βάφει το t-shirt, μέχρι να γίνει κατακόκκινο και να μας αφήσει χρόνους. Τα παιδάκια από το ορφανοτροφείο έχουν αφήσει τα αρκουδάκια τους δεξιά και αριστερά για εμάς να πετσοκόψουμε και να κερδίσουμε ενέργεια, με ένα υστερικό παιδικό γέλιο να ακούγεται στο background.
Για να γίνει πιο κερδοφόρο το σφάξιμο, το τσιράκι που μας ακολουθεί, ο Ninja Ninja, κάποιες φορές θα ξεκινά ένα mini game με «κάρτες», στο οποίο θα πρέπει να ακρωτηριάσουμε το ίδιο μέλος -από διαφορετικούς ninja φυσικά- αν και το πώς αρχίζει το mini game μου διαφεύγει. Το τσιράκι χρησιμεύει επίσης ως ζωντανή πυξίδα για να μπορούμε να βρίσκουμε τον δρόμο μας και ως μια μόνιμη ενόχληση όποτε και κάθε φορά που ανοίγει το στόμα του. Ακόμα και ως πυξίδα όταν εμφανίζεται στην σωστή πλευρά πολλές φορές δεν θα μπορείτε να τον δείτε.
Αυτό που του χαρίζει το 15+ δεν είναι η βία, αλλά η αναπαράσταση της σφαγής. Το αίμα ρέει άφθονο, όχι τόσο του Afro, αλλά των άτυχων που θα συναντήσει στο δρόμο. Τα ... «fatalities» δίνουν και παίρνουν και με το τέλος των health points ο αντίπαλος γίνεται κομμάτια. Βέβαια τα περισσότερα από αυτά δεν τα βλέπουμε, αλλά μόνο το μεγαλύτερο τμήμα του σώματος που μένει πίσω και δυστυχώς μετά από λίγο εξαφανίζεται και αυτό.
Το μεγαλύτερο μέρος το έφαγα πέφτοντας πάνω σε μάχες. Παρ' όλο που έχει αρκετά μεγάλες περιοχές, τα περισσότερα τμήματα από αυτές είναι απροσπέραστα λόγω ενός αόρατου φράγματος. Πλην των εχθρών, οι πίστες είναι άδειες, τα αντικείμενα που μπορείτε να σπάσετε ελάχιστα και δεν προσφέρουν τίποτα. Ακόμα και τα collectibles είναι και αυτά ελάχιστα και βοηθάνε στην ανάπτυξη των combos.
Το Afro Samurai ξεχωρίζει από τα άλλα όχι μόνο για τα γραφικά του αλλά και για την ... περίεργη συμπεριφορά του κεντρικού χαρακτήρα και όσων τον περιστοιχίζουν. Ένα από τα λίγα παιχνίδια που ο πρωταγωνιστής του κινδυνεύει περισσότερο από καρκίνο του πνεύμονος παρά από katana. Κυκλοφορεί από επίπεδο σε επίπεδο καπνίζοντας και αφήνοντας πίσω του ένα νήμα καπνού. Η αργκό που χρησιμοποιεί εκτοξεύει το παιχνίδι σε άλλα επίπεδα, χρησιμοποιώντας στερεότυπες φράσεις που ακούμε σε ταινίες.
Αντικειμενικά κριτήρια:
Γραφικά: Εκπληκτικά cell-shaded γραφικά με πολύ σκούρο τόνο. Αρκετές φορές η οθόνη χωρίζεται παρουσιάζοντας κάτι που συμβαίνει σε άλλο μέρος της περιοχής, όπως την εμφάνιση καινούριων αντιπάλων, ένα αθώο παιδί σε κίνδυνο, έναν ελεύθερο σκοπευτή που είναι έτοιμος να σας πυροβολήσει. Όσο εντυπωσιακό και αν είναι προκαλείται μια πτώση στο framerate, κάνοντας την κίνηση (την δική σας φυσικά) πιο αργή. Άλλο πρόβλημα είναι η κάμερα. Καμία θέση της δεν αποκαλύπτει ικανοποιητικά τι συμβαίνει στην περιοχή και θα σας πάρει αρκετό χρόνο για να την συντονίζετε. Θα χρειαστεί αρκετές φορές να ανακαλύψετε που βρίσκονται οι εχθροί σας αφήνοντας ακάλυπτο τον Afro (8/10).
Ήχος: Εκεί που έχεις πορωθεί ακούγοντας την κλασσική ιαπωνική μουσική που θυμίζει παλιές ταινίες ξαφνικά μπουκάρουν κάτι μάγκες και παίζουν hip-hop στο ξεκάρφωτο για να ταιριάξει όλο αυτό το action κομμάτι με πιο ραπ ρυθμούς. Είναι σαν να παρακολουθείς Akira Kurosawa και να βάζει ο γείτονας 2PAC. Και αν αυτό το θεωρούν καινοτομία που να ακούσετε τον ενοχλητικό τύπο με την λευκή αφάνα να φωνάζει Afro μες το αυτί μας και δεν μας αφήνει να πεθάνουμε με την ησυχία μας. Τι πιο ενοχλητικό για να ακούγεται όταν φορτώνει ανάμεσα σε κεφάλαια, κάνοντας το παλιό Snake! Snake? Snaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaake να μοιάζει ψαλμωδία (7/10).
Χειρισμός: Αρκετά εύκολος με τα όποια προβλήματα να δημιουργούνται από την κάμερα (7/10).
Υποκειμενικά κριτήρια:
Συνολική εμπειρία βασισμένη στο gameplay: Ninja, samurai, άφθονο και ζεστό αίμα (7.5/10).
Θα το έπαιρνα δώρο: Στους γνωστούς μου που είναι 15+ και είναι εθισμένοι στο αιματοκύλισμα (7/10).
Replay value: Μόνο αν σας αρέσουν τα ... αρκουδάκια (5/10).
Value for money: Να πω την μαύρη αλήθεια; Κατά την γνώμη μου το πιο συναρπαστικό σε όλο το παιχνίδι ήταν τα γραφικά του. Την αδιάκοπη σφαγή την έχουμε δει και αλλού με περισσότερο αίμα. Καλύτερα θα ήταν να το νοικιάσετε πρώτα (6/10).
Ταύτιση με κεντρικό χαρακτήρα: Η ασταμάτητη δράση και ο μικρός χρόνος που δίνεται για να εξελιχθεί το σενάριο και οι χαρακτήρες τουλάχιστον στην αρχή δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια για να δεις πέρα από ένα στερεότυπο (άλλος ένας τύπος που ζητά εκδίκηση) (6/10).
Τίτλος: Afro Samurai
Πλατφόρμα: PS3 (Xbox 360)
Developer: Namco Bandai
Publisher: Surge
Διανομή: Atari Hellas
Παίκτες: 1
Τύπος: Third - person action