[Review] The House Of The Dead: OVERKILL

Τίτλος: The House Of The Dead: OVERKILL
Πλατφόρμα: Nintendo Wii
Developer: Headstrong Games
Publisher: SEGA
Παίκτες: 4
Τύπος: Rail FPS

"Κερματοδέκτες, τέλος..."

Αυτό είναι το σύνθημα για αυτό τον τίτλο... Σπλαττεράκι, το οποίο έχει ό, τι απαιτεί το είδος. Σκοτωμούς, ζόμπι, αίμα, ειρωνεία, βαρβατίλα φουλ!

Όταν ήμασταν μικροί και επιτρεπόταν σε όλους να μπούνε στα "ηλεκτρονικάδικα", κάποια παιχνίδια, ήταν τα αγαπημένα μας... Σαν αγοράκια, πηγαίναμε και τρώγαμε τα χαρτζηλίκια μας σε κερματοδέκτες, ή "μπλιμπλίκια" για γονείς, θείους, παππούδες κτλ...

Και από αυτά, τα αγαπημένα μας ήταν "ξυλίκια", "πάκμαν", "φλιπεράκια", "ποδοσφαιράκια", "ραλάκια" και φυσικά "πιστολίδια"! Συγγνώμη για το επίπεδο της γλώσσας, αλλά πάντα το επίπεδο αυτό, είναι ανάλογο του παιχνιδιού που παρουσιάζεται!

Εν προκειμένω, μιλάμε για ένα παιχνίδι με "πιστολίδια"! Πόσες φορές δεν έτυχε να τρέξετε προς το μηχάνημα με τις καραμπίνες, μπαίνοντας στο συγκεκριμένο κατάστημα, γιατί φοβόσασταν πως το παιδί που μπήκε πριν από εσάς είχε έρθει για το ίδιο ηλεκτρονικό; Μήπως το ηλεκτρονικό που αποτελούσε τον διακαή σας πόθο άκουγε στο όνομα House of the Dead;;

Ε λοιπόν, πλέον το έχετε σπίτι σας. Και όχι απλά το έχετε σπίτι σας, αλλά με το χειρισμό που προσφέρει το Wii, σας αφήνει ακριβώς την ίδια αίσθηση! Σε αυτό το σημείο, αξίζει να αναφερθεί πως μπορείτε να κάνετε χρήση του Wii Zapper, ώστε να είναι σα να κρατάτε τις κλασικές καραμπίνες που είχατε συνηθίσει στα "μπλιμπλίκια"!

Το παιχνίδι από την πλευρά του, θα σας δώσει απλόχερα όλο αυτά για το οποίο θα το αγοράσετε: Σκοτωμούς, αίμα, χυδαίο χιούμορ, "γκομενάκια"... Όπως έχετε ήδη αντιληφθεί, η σήμανσή του είναι για ηλικίες 18+++!

Σα story δε λέει και πολλά, εξάλλου δεν αποτελεί προαπαιτούμενο για τέτοιους τίτλους... Αυτό που αποτελεί προαπαιτούμενο, είναι ο τρόπος δράσης στο παιχνίδι. Η δράση λοιπόν, είναι προδιαγεγραμμένη: Όπως κάθε "on rail" παιχνίδι, η κίνηση στο χώρο δεν ελέγχεται από εσάς, αλλά ακοουθείται μία γραμμική πορεία. Εσείς απλά στοχεύοντας με το Wii Mote στην οθόνη, πυροβολείτε zombies, παίρνετε special αντικείμενα, σώζετε αθώους και στην εξέλιξη του παιχνιδιού αγοράζετε και κανένα οπλάκι... Στα θετικά, εντάσσονται η δυνατότητα co-operative, αλλά και τα mini-games που περιέχονται στον τίτλο.

Αντικειμενικά κριτήρια:

Γραφικά: "Ζωγραφιστή" εικόνα, αλλά όχι με το παιδικό - καρτουνίστικο στυλ του cel-shaded... Από άποψη καλλιτεχνική, θα λέγαμε πως απλά τηρεί τα προσχήματα, για το είδος του.

(6/10)

Ήχος: Μερικές φορές εκνευριστικός, θα βαρεθείτε να ακούτε "μπαμ, μπουμ", αλλά και την έκφραση "what the f..." που λέει αμέτρητες φορές ο βοηθητικός ήρωας...
(4/10)

Χειρισμός: Ίσως το δυνατότερο σημείο του τίτλου, αφού αυτός είναι και ο λόγος αγοράς του! Στοχεύουμε στην οθόνη και "λιώνουμε στα headshot-ίδια"!!
(8/10)

Υποκειμενικά κριτήρια:

Ταύτιση με κεντρικό χαρακτήρα: Στην αρχή θα γουστάρετε πάρα πολύ. Καλές ατάκες, παιχνίδι με τις γκόμενες, αλλά από ένα σημείο και μετά θα κουραστείτε...
(7/10)

Replay Value: Είναι παιχνίδι που δύσκολα ξαναρχίζεις, αν και, οι φανατικοί του είδους, μπορεί και να το ξανακάνουν, λόγω λίγων εναλλακτικών γενικά. Για κανένα λόγο όμως, δεν πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο σε solo mode!
(5/10)

Value for Money: Σκεπτόμενοι πως σας "αποκόβει" από τα coin-ops, θα βάλουμε 10 στο συγκεκριμένο τομέα!
(10/10)

Θα το έπαιρνα δώρο: Χμμμ... Σε αγοράκια μόνο, μεγαλύτερα από 18, για να παίξουμε παρέα και να θυμηθούμε τις άπειρες ώρες στα coin-ops!

Συνολική εμπειρία βασισμένη στο gameplay: Πολύ καλό στην αρχή, κουραστικό μετά από κάποιες ώρες... Ίσως όμως το τερματίσετε και με την πρώτη..

(6/10)